اثر

یکشنبه

درختها به هم می پیچند و من تو را می خواهم:
شقایق زعفری
منتظر بودم در باز بشود، با یک لب‌خند مصنوعی سلام کند، وارد اتاق بشوم،

برچسب‌ها: داستان, Januar 2012

حق انتشار محفوظ و متعلق به سایت اثر است

1 comments

1 Comments:

ناشناس said...

سلام.کار بدی نبود حس جالبی را به خواننده میداد.خصوصن این اتفاقیست که ممکن است برای هر نویسنده وروشنفکر بیفتد.اما زبان قوام یافته ای نداشت که احتمالن بخاطر کم تجربگی نویسنده بود.شیوه ی چینش صحنه ها هم جالب نبود،داستان در خیلی جاها، تعلیق وریتم خود را از دست میداد وخسته کننده میشد.یه سر به وبلاگ ما هم بزنید خوشحال میشیم.www.3ghalam.mihanblog.comمصطفی شمس الدینی

۱۸/۲/۹۱