دو شعر جدید از آرش اخوت

لباس‌های شخصی‌ام را می‌کَنَم از تن
به رودخانه می‌ریزم
و عریان
چنان عریان
از خیابان‌ها می‌گذرم.
25/11/89


قلب‌ها و میدان‌ها
آی میدان‌های جهان متحد شوید!
خیابان‌ها لبریزند
تا بریزند به میدان‌ها
لبریزند
لبریزِ تَپ تَپِ تپشی که می‌تپد در دل‌ها
دل‌های تنگ
.........شکسته
.........زنده
.........لبریز
آی میدان‌های جهان!
خیابان‌ها لبریزند
سرریزشان لبریز می‌کند میدان‌ها و قلب‌ها را
میدان‌هایی که می‌تپند از تپش قلب‌های ما.

این قلبِ من است
نگاه کنید!
این قلب من است
می‌تپد
می‌تپد
می‌تپد
تنگ
شکسته
لبریز
لبریز
لبریزِ تپشِ قلب‌هایی که تمام میدان‌های جهان را لبریز می‌کنند.
27/11/89