--برای شنیدن صدای شاعر
اینجا را کلیک کنید
-آهواره ۶۵
زیبا کرباسی
هوا
هواپیما
هواپیما
نااااااااااااااااااااناااااااااااااااااااااااام
هوااااااا
پیِیییی
ما
--جزو اموال زمین است مرگ
زیبا کرباسی
در روزی رودکی از این همه روز
زیر زنگاری دوربین شاه عباس صفوی
شمنی در شهر کدام لنگه از ما
در تکان دو لب میان دو آینه
تکان دو آینه میان دو لب
کنار کیوسک های پر سوسکِ تلفن
صندوق استوانه ایِ پَستِ پُستی پر اتصال
در اتوبوس این همه سرخِ دو طبقه
تو تنها یک صندل جا می گیری
کمتر شاید اگر بایستی
نه بیشتر....ادیپانِ گس نارس هم هستند
پَرغونه ها
فرخچ ها
برقی ها
بوقی ها
میغ ها
بیغ ها
و این اکسیژن غلیظ بی هوا
هییییییممممممم
دستی از اعماق و پرچمی سیاه
دستی که تنها در دست خودش دست است
دستی تنهاهوی زمین بی حرمت شماست
کمی رفته مانده نیامده
زمان را به زمین ترجیح داده ام بمانم
با تو چگونه باشم شوخی ست
در عمقی که نفس تدارک ببیند
با تو چگونه باشم باشدی باشدددت است
در هزاره های دیوانی
پشت خوابها
دهلیزهای پرنور رنگین
پشت تورهای نامرئی ِ سرخابی
جایی به خنده کودکان اتحاد بسته ام در شوق
به لغزش بی خیال پستان ها وقت معاشقه
فرو رفتن های وحشی روی طناب تابی که تاب بیاورد
دویدن برهنه دو دیوانه در شب دشت
تب ریختن روی تنه بریده درختان
شیر دادن از پستان در ریشهی شاخه های تنک شده
تکان بال پروانهی سپید روی گلبرگ کدام گل در آرامش
زمان ملخکی که دو بار جسته بود و
اینجا در صدای من...
زمان ملخکی که سه بار نجست
اینجا در صدای من...
سه بار صدا در گلویش ریختم
سنگ در چاهش
سکه در حوض بلورش
شب به شب در تکرار
با تو چگونه باشم شوخی ست
وقتی در آینده مادرم
آینه ای بلند برداشته ام سهمی بالا
در گروه خونی پرنده ها
در اشاره
در نشانه
مرگ زمینی ست
جزو اموال زمین است مرگ
زمین را می شود به سفر فرستاد کوچ داد
بال های بریده اش را ترمیم کرد
زمان مای معاشقه
زمان مای من و توست
زمانِ باردار
پابه راه
سلامت سلام
تو در ما جا مانده ای و اتوبوس دارد پیاده می شود
زیر دوربین شاه عباس
پلی سی و سه طاق
روی مهره های کمرگاهم
سلانه سلانه راه می رود.
-
-