اثر

چهارشنبه

چند شعر از رباب محب

یک لحظه لمس

خاک هایم لکه هایی در توفان هایت.
به مهمانیِ آسمان هایت
تُرد می آیم
در بنفشِ پیراهنی
از شقایقِ
نُعمانی
ماه می دوهزار و ده میلادی

-

امید

هر روز
از همین نقطه آغاز می کنم
از عطرِ درخت هایِ پرنده.
زخمِ نوک ام را با پری از بال هایش می شویم.
آوریلِ دوهزار و ده میلادی

پشتِ پرده هایِ کشیده، عریان تر

کنارِ همانِ خالِ لب
همان کمانِ ابرو
همان نرگسِ جادو.....می مانم.
پرده هایِ کشیده
اتاق هایمان را عریان تر می کند
مارس دوهزار و ده میلادی

-

انسانم آرزوست

-
خشت بر خشت چیدیم
صندلی ها را پُر کردیم
لیوان ها را خالی.
میانِ ما
سر برای مزایده کم نبود
و دهان
که همیشه داغِ خودش را می خُورد
در سال هایمان
نه چندان
دور.
رباب محب/ مارس دوهزار و ده میلادی/استکهلم

حق انتشار محفوظ و متعلق به سایت اثر است

0 comments

0 Comments: